15 mei 2018

Met het mooie weer vind ik het echt genieten buiten. Ik geniet van de vroege zon, van het zachtere geluid van de lente, van de groene blaadjes van de bomen en van de bloemen die zo heerlijke ruiken. Ik geniet van de jonge dieren die er ‘plotseling’ zijn en van de vogels die zo mooi zingen. En als ik alleen buiten ben, weet ik gewoon dat die ene vogel speciaal voor mij een liedje zingt.

Ik geniet dan ook erg van de vogels; of het nu ochtend, middag of avond is. Ik vind het geluid prachtig. Echter… de hond vind de vogels ook erg interessant! En de hond laat dit op haar eigen manier zien. Zij wil er naar toe lopen en kennismaken (naïef?). Ze heeft echter door dat als ze er naar toe loopt, dat de vogels dan weg zullen vliegen. Dus gaat ze sluipen. En als ze dan alsnog wegvliegen, dan trekt ze een sprintje; totdat de hondenlijn haar afremt.

De hond heeft dus een nieuwe uitdaging: ze zal moeten leren om de vogels te laten gaan. En dat valt haar zwaar. Iedere keer opnieuw probeert ze het weer (haar talent: volhouder). En iedere keer mislukt het (nog). Maar ook wij zijn volhouders. We blijven proberen om haar op tijd af te leiden en te belonen voor het bij ons blijven. En zo langzamerhand vraag ik me af: Is het een uitdaging voor onze hond? Of is het een uitdaging voor ons?

Ik denk dat ik het juiste antwoord weet ?. Wat is jouw uitdaging op dit moment?