8 februari 2018

Aan mijn kinderen vertel ik vaak dat ze mogen dromen. Dromen over wat ze willen doen, wat ze willen worden en wat ze willen zijn. Alles is mogelijk in dromen. En als ze willen dat die dromen uitkomen, dan vooral doorgaan met dromen. En er je best voor doen.

Waarschijnlijk een herkenbaar verhaal voor veel ouders; we wensen onze kinderen de hele wereld toe, toch? Maar hoe zit het met de dromen voor jezelf? Heb je tijd om te dromen? Mag je dromen van jezelf? Of hobbel je door in de drukte van alledag?

Sinds een tijd ‘doe ik weer aan dromen’. En dat valt niet altijd mee als je gewend bent om je door de maatschappij te laten leiden over wat mag en kan. Dromen is ook een tijdje niets doen, tijd ‘vergooien’. En er is genoeg te doen in een gezin; zeker toen de kinderen nog jong waren. Maar we doen daar onszelf te kort mee. Dromen is ook inspiratie opdoen en je creatieve mindset de ruimte geven. Als je alleen maar doorgaat in het ‘verwachte programma’, dan zal er ook niets nieuws ontstaan; als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.

Dus…dromen. Dankzij dromen gingen wij jaren terug met het gezin 3,5 maand op wereldreis. Dankzij dromen heb ik nu een eigen coachpraktijk. Dankzij dromen heb ik daar zelfs een eigen ruimte voor. Dankzij dromen hebben we vorig jaar o.a. New York en Niagara Falls gezien. Dankzij dromen verwen ik mezelf nu vaker met me-time en me-things.

Wat zijn jouw dromen?