De tekst van dit artikel is zo herkenbaar voor mij! En dat zeg ik ook als kindercoach en jongerencoach. Iedereen heeft een blinde vlek. En ondanks dat ik veel heb geleerd (en nog lerend ben), gebeurt dit nog steeds af en toe. Als de kinderen bijvoorbeeld druk zijn of iets spannends hebben, wil ik nog wel eens hun taken overnemen, terwijl ik zelf ook druk ben. Intussen heb ik geleerd om beter/sneller te voelen. Als ik chagrijnig begin te worden, zit er meestal iets te irriteren. Dan probeer ik van een afstand mezelf te bekijken. Dat helpt; zowel bij het verminderen van het irritatie-gevoel als bij een mogelijke andere aanpak kiezen. En soms is de conclusie dat het overnemen van iemands taak, de ander echt kan helpen/lucht geeft. En elkaar helpen, hoort toch ook bij het gezinsleven?

Lees hier het artikel: Ik, groot aanhanger van zelfstandige kinderen, blijk een heuse curlingouder.

Bron: De club van relaxte moeders